نان لاکو نوعی نان برنجی است. این نان با ضخامت بسیار کم تهیه می‌شود. ماندگاری بسیار زیاد حتی تا یک ماه دارد. برای مصرف نان لاکو آن را کمتر از یک دقیقه در آب می‌اندازند.
بعد روی پارچه‌ای تمیز پهن می‌کنند و رویش را هم پارچه می‌کشند. پس از ساعتی نان گرمی به دست می‌آید که در فرهنگ بومی مردم گیلان کاربردهای مختلفی دارد؛ مثل درست کردن فسنجان خشک (لاکو کباب ) ،حلوا با لاکو.
در اطراف شفت و کوچصفهان برای تهیه لاکو، آرد برنج را با زردچوبه (یا زعفران) و آب ورز می‌دهند. سپس خمیر را به شکل کوکو سوراخ‌دار درمی‌آورند تا وقتی در آب جوش می‌گذارند به صورت یکنواخت پخته شود.
خمیرهای پخته شده را با آرد گندم خام ورز می‌دهند تا طعم شیرین گندم بگیرد. سپس آن را مانند نان لواش روی خط (میز پایه کوتاه مستطیلی) توسط نانچو (وردنه) بازمی‌کنند.
حالا خمیر نازک شده را پشت گمج بزرگ داغ می‌گذارند و با فوکو (وسیله‌ای گِلی شبیه به گوشت کوب که زیرش نقوش لوزی دارد) می‌کوبند تا نازک‌تر شده و بپزد.
در گذشته لاکو را با فسنجان خشک (لاکو کباب ) یا در ایام رغایب با حلوای تر می‌خورند ولی بیشتر اوقات موقع عید این نان تهیه می‌شد.
حداقل میزان سفارش 10 عدد